DEREŃ KANADYJSKI [Cornus canadensis]. Jak widać słabiutko, ale rośnie. To już moje drugie podejście, za pierwszym razem praktycznie się nie przyjął, a te słabe łodyżki, które się pojawiły zostały zjedzone przez 'coś' chyba ślimaki :( I już się nie podźwignął. W zeszłym roku znalazłam dużo lepszą, większą sadzonkę, posadziłam w innym miejscu, pod wierzbą, więc w półcieniu, z nadzieją na lepszy efekt. Zimą części naziemne chociaż okryte gałązkami świerku przemarzły (przy -30 mnie to nie dziwi), ale pięknie zaczęły odbijać nowe pędy. Niestety znowu coś mi je podjada i już kilka pięknych pąków kwiatowych zwiędło. Podejrzewam ślimaki, ale nie złapałam ich na gorącym uczynku ;) Mam nadzieję, że jednak się uda.

Dereń kanadyjski to krzewinka rozrastająca się szeroko dzięki pędom rozłogowym, tworząc rozległe poduchy, o sezonowych pędach nadziemnych, zamierających na zimę lub pozostających do wiosny gdy zima jest łagodna. Dorasta zaledwie do około 20 cm wysokości. Na szczycie łodyg wyrastają rozety złożone z 6 szerokich, jajowatych liści o wyraźnie zagłębionych żyłkach, dwa spośród nich są większe, osiągają 5 cm długości i 2,5 cm szerokości. Kwitnie w czerwcu. Kwiaty drobne, białe, średnicy 2 mm, otoczone 4 okazałymi, jajowatymi, białymi podsadkami, wyglądającymi jak płatki okwiatu, długości do 1,2 cm i szerokości do około 1 cm. Owoce średnicy 0,5 cm, zebrane w owocostany, są jaskrawoczerwone i jadalne. Pochodzi z północno-wschodniej Azji i Ameryki Północnej, gdzie rośnie w górskich lasach iglastych. Lubi wilgotne i chłodne stanowiska oraz kwaśne gleby.